Jest to opowieść o życiu grupy chłopców w czasie wojny. Kilku z nich nie miało rodzin, gdyż zostały wywiezione bądź zabite. Bohaterowie szukali dla siebie miejsca, a poruszeni książkami, jakie im czytał Jurek, zdecydowali się wybudować sobie schron. Oczywiście jak pomyśleli, tak zrobili. Miejsce nazwali Tarniną, od gąszczu, w którym powstała. Niejednokrotnie doskwierał im głód, pragnienie, ale radzili sobie. Prawie wszyscy mieszkali w Tarninie. W późniejszym czasie mieli wiele przygód, m.in. kradli z czołgów niemieckich broń. Zadecydowali również, że po wojnie pojadą wspólnie do Kanady, gdzie będą żyli jako myśliwi.