Opinia na temat książki Szklany tron

Książkę czyta się niezwykle szybko… ale główna bohaterka sprawiła, że sama z chęcią zostałabym zabójczynią i wbiła jej sztylet między żebra. Miałam dostać „okrutnego, bezwzględnego zabójcę, legendę swojego zawodu”, a trafiłam na zwykłą osiemnastoletnią dziewczynę zakochaną w ciuchach, której jedynym połączeniem z zabójcami jest jej sława – bo jej zachowanie przeczy wszelkiemu treningowi pod tym względem. Celaena wsuwa cukierki, które „ktoś” zostawił na jej łóżku, podczas gdy różnorakie ciemne siły chcą wyeliminować ją z pewnego współzawodnictwa, a tajemniczy morderca czeka na nią w nie mniej tajemniczych korytarzach za sekretnymi drzwiami – posunięcie idealne dla najlepszej zabójczyni Adarlanu.

W zasadzie nie rozumiem fenomenu Maas. Jej bohaterki jeżdżą mi po nerwach jak łyżwiarze figurowi.