Opinia na temat książki Szczęście ma smak szarlotki

"Szczęście ma smak szarlotki" to słodko-gorzki romans obyczajowy, rozgrywający się w polskich realiach. Historia jest pisana jako forma pamiętnika. Obejmuje półroczny okres czasu, do trzydziestych urodzin głównej bohaterki Miry.

Mira jest nauczycielką, ale także mamą, która samotnie opiekuje się córką, po tym jak nie mogła dojść do porozumienia z narzeczonym, który zajmuje się czasami dziewczynką.
Mira zdając sobie sprawę, że niewiele zostało jej do 30-stki, postanawia w swoim życiu coś zmienić, dlatego tworzy listę rzeczy do zrobienia. W jej realizacji pomaga jej przyjaciółka. Na kursie cukierniczym Mira nawiązuje relację z Filipem, który ma być jej ostatnim punktem na liście, jednak spiski byłego narzeczonego mogą pokrzyżować jej plany.

Książka jest krótka, czyta się ją lekko, swobodnie i szybko. Akcja toczy się bardzo szybko, wkrada się tutaj także odrobina chaosu, który mi nie do końca pozwolił wkręcić się w tę historię.
Bohaterowie wydają mi się płytcy, choć sama postać Miry robi wrażenie, ale i ona czasami zachowuje się nie adekwatnie do sytuacji. Autorka sporo namieszała w historii, poruszyła kilka trudnych tematów oraz dodała trochę intrygi i manipulacji.

Bardzo podobał mi się motyw listy rzeczy do zrobienia przed trzydziestką, aż sama żałuję, że takiej nie zrobiłam😂
Zakończenie książki mnie zaskoczyło i sugeruje, że historia będzie kontynuowana.

Książka jest debiutem autorki i w mojej ocenie jest on całkiem udany, choć ubolewam nad tym, ze niektóre wątki nie zostały bardziej rozwinięte i wszytko dzieje się jak na mój gust za szybko. Książka ma potencjał i na pewno może się podobać. Fajna i luźna lektura na jeden wieczór.