Syn pastora

Bardzo lubię twórczość Autora. Miałam okazję przeczytać już kilka Jego książek i zawsze jestem pod ogromnym wrażeniem. Z pewnością słowa Pana Andrzeja potrafią mnie poruszyć i wzruszyć. To nie są typowe historie z cyklu : i żyli długo i szczęśliwe. To opowieści często okraszone bólem, cierpieniem ale też i nadzieją na to, że będzie lepiej. ‘Syn pastora” jest kolejną z publikacji, obok których nie potrafię przejść obojętnie. Co znajdziemy w tej historii i jakie są moje wrażenia po jej przeczytaniu? Zapraszam do zapoznania się z moją opinią.

Mateusz jest nastolatkiem. I do tego, synem pastora. Już sam ten fakt, wymaga od niego specjalnego zachowania. Ponieważ nie czuje powołania, jak jego starszy brat, wie, że będzie musiał opuścić plebanię. Niebawem ma opuścić dom rodzinny i wyjechać do Kornwalii, gdzie na pustkowiu, podejmie pracę jako guwerner w pewnym dworze. Zanim jednak opuści dom rodzinny, odwiedza jeszcze czarownicę. Ma to związek z jego powtarzającym się snem o uciekającej sarnie. Informacje, które otrzymuje od kobiety, mają całkowicie zmienić jego życie. Chłopak mimo strasznej przepowiedni, postanawia jednak podjąć wyzwanie. I rusza przed siebie, gdzie ma zacząć nowe życie. Jest zachwycony swoim nowym otoczeniem, praca nie sprawia mu żadnych trudności i czuje się dobrze wśród ludzi, pośród których przyszło mu obecnie żyć. Jednak zaczyna zauważać, że we dworze mają miejsce dziwne odgłosy i zjawiska. Wszelkie pytania na ten temat, są znacząco ignorowane pr...