Świat jako labirynt. Manieryzm w literaturze

Książka ta stanowi kontynuację studiów o manieryzmie w sztuce. Oba tomy dzieli materiał badawczy, łączy zaś problematyka człowieka nowoczesnego. Hocke, posługując się ważnymi dla kultury dziełami literackimi, stara się ukazać istotne cechy pewnego typu ludzkiego – homo europeus. W tym celu zapuszcza się w mało dostępne obszary historii ducha, skupia się na tym, co w tożsamości europejskiej problematyczne, nieregularne i niejasne, penetruje dziedzictwo obrazów i myśli, żywiąc przekonanie, że źródeł formacji homo europeus należy szukać w dysharmonii, po – jak pisze – „nocnej, zaludnionej przez demony” stronie Europy. W swoich rozważaniach Hocke nie skupia się jednak wyłącznie na artystycznych manifestacjach, ale traktuje manieryzm jako światopogląd. Omawiając filozofię, psychologię, erotyzm, estetykę, ulubione symbole i konkretne dzieła manierystów, ukazuje, w jaki sposób ich aktywność uzupełniała się i współgrała z aktywnością klasyków.