Cesarzowa Helena była córką karczmarza z Drepanum, w Bitynii (Azja Mniejsza). Dla uczczenia matki cesarz Konstantyn nazwał później to miasto Helenopolis. Tam poznał Helenę Konstancjusz Chlorus, obiecujący oficer rzymski, który życie swoje wiązał z dalszą karierą w armii. Z uwagi na pozycję społeczną rodziny nie mógł on zawrzeć z Heleną pełnego małżeństwa w rozumieniu prawa rzymskiego. Pojął ją jednak za swą towarzyszkę życia, w związku nazywanym concubinatus, który nie był wówczas nielegalny. W okresie między rokiem 270 a 274 Helena powiła mu syna Konstantyna, przyszłego cesarza.