Próba nakreślenia historii kultowego, studenckiego kabaretu STS na podstawie wywiadów i wspomnień jego uczestników i współtwórców. Kabaret zapisał się jako scena w dowcipny sposób krytykująca wypaczenia i słabości socjalizmu od lat 50tych, ale ze zdziwieniem dowiedziałem się, że ta krytyka była przez przewodnią partię tolerowana, nawet może jako wentyl pożądana, ponieważ wychodziła z...własnych szeregów. Celem było przecież krytykowanie "wypaczeń", by naprawiać socjalizm. W pierwszych latach jego twórcy spotykali się na naradach, jak w komórkach partyjnych, zresztą wszyscy niemal byli członkami ZMP... Wiele treści się powtarza, ponieważ część osób wspomina to samo. Nie jest to solidne opracowanie, raczej kompilacja wspomnień. Mimo wszystko niekiedy otwierająca oczy.