Starość aksolotla

Całkiem niedawno swoją premierę miał belgijski serial telewizyjny "Into the Night" stworzony przez Jasona George'a dla platformy Netflix. Wciągnąłem się od pierwszego odcinka, a resztę sezonu ogarnąłem podczas jednego posiedzenia. Było warto. Jason George podczas tworzenia fabuły swojego dzieła inspirował się książką Jacka Dukaja, która już w 2015 ukazała się w formie elektronicznej, ale dopiero w zeszłym roku ujrzała światło dzienne jako wersja papierowa. Nie dotarłem nigdy wcześniej do książek tego autora, nie czytałem recenzji, lecz obraz "Into the Night" był w tym przypadku wystarczającym bodźcem by podążyć w jego stronę.

Książka jak i serial rzuca czytelnika w sam środek trwającej apokalipsy, która wraz z obrotem Ziemi dokonuje zniszczenia i eliminacji życia na kolejnych jej obszarach. Część ludzkości decyduje się na ucieczkę przed śmiercionośnym promieniem, druga zaś za pomocą przekaźników próbuje skopiować swoje umysły do cyfrowej sieci. Fabuła ekranowego obrazu póki co, kończy się na pierwszych stronach książki i jestem ciekawy w którą stronę pójdą jego twórcy, bo świat tworzony przez Jacka Dukaja może okazać się nie lada wyzwaniem.

W pewnym momencie myślałem, że autor zabierze mnie do świata znanego z Blade Runnera reżyserii Ridleya Scotta, skoro tak wyraźnie mrugnął w jego stronę. Ukaże obszary opanowane przez androidy, mechy czy inne seksboty. Odkryje przede mną świat podzielony na frakcje, które w imię swojej idei będą walczyć ze sobą o jej ...

Techniczny eksperyment bez większej wartości literackiej. Aktywne odnośniku w e-booku mogły robić wielkie wrażenie siedem lat temu, dziś to żadna nowość.

Przeczytana drugi raz po trzech latach- za drugim podejściem trochę mniej mi "siadła", więc jedną gwiazdkę zdejmuję. Nadal jednak będę się trzymał swojego zdania, że jak na książkę napisaną przez Dukaja, to "Starość Aksolotla" jest... całkiem przystępna. Wiem, język może się wydawać pokręcony, ale wierzcie mi: przy niektórych odpałach autora, to to jest naprawdę prościzna.

Ta książką jest bardzo niezwykła. Po pierwsze - wydanie. Tekst jest pisany tylko na jednej (prawej) stronie. Lewą zajmują definicje, wyjaśnienia i ilustracje. A są one konieczne, bo... No właśnie, to po drugie - język. Jeżeli ktoś nie siedzi w informatyce lub nie gra w gry komputerowe to tylko te informacje mogą go uchronić przed kompletnym zagubieniem. Po trzecie - tematyka. Tajemniczy promień niszczy wszelkie życie na ziemi. Uratowali się tylko ci, którzy swoją świadomość przenieśli do sieci. Mogą oni egzystować na pustej ziemi w ciałach robotów. No właśnie. To czym teraz są? Maszynami czy ludźmi? Co czyni nas ludźmi? Mnóstwo tematów do przemyśleń i żadnych gotowych odpowiedzi. Nie każdemu ta książka się spodoba. Ale to mocna rzecz. Zwłaszcza w obecnych czasach.