Mniej znana powieść pisarza, który w polskiej literaturze ma swoje własne miejsce, a czytelnicy jego prozy znają jej kpiącą tonację i groteskowe wizje: Zieliński znany jest z tego, że z wymowy najzwyczajniejszych dialogów buduje nieoczekiwanie sytuację bezlitosnych spięć, zjadliwej drwiny, drapieżną groteskę absurdu, i to niekiedy, bez zbędnych ceregieli, od pierwszej strony.