Opinia na temat książki Sprawa Sary

„Sprawa Sary” to drugi solowy thriller psychologiczny Karoliny Głogowskiej. I choć moim zdaniem nie całkiem takie skategoryzowanie tej książce służy, to mimo wszystko spędziłam z lekturą przyjemnie czas. To dobry wybór na gorące popołudnia – część akcji toczy się latem w 1993, które okazuje się ostatnim latem dzieciństwa bohaterów. Te fragmenty dają poczucie sielskości, powrotu do lat beztroski, czasów przeżywania pierwszych miłości. Naprzemiennie z nimi akcja toczy się 27 lat później, kiedy to dorosły Witold, dziennikarz i ostatnia osoba, która wtedy widziała tytułową Sarę, postanawia jeszcze raz przyjrzeć się tej sprawie. I choć faktycznie całość związana jest tą zagadką kryminalną, to jednak nie odczuwa się specjalnie napięcia nią wywołanego. Raczej na spokojnie przyglądamy się poczynaniom bohatera, który w tym samym czasie walczy z dziwnymi objawami neurologicznymi, które przyglądaniu się dawnym śladom nieco utrudniają. Finał z pewnością zmienia spojrzenie na całość, nadaje książce rysów dramatu rodzinnego, jednak i tak uczucie lekkiej wakacyjnej lektury pozostaje. Ogólnie, mimo że niepozbawiona wad, to całkiem przyjemna lekturka na letnią porę roku.