Spirala naszych kłamstw

Kojarzycie te książki, w których bohaterowie ledwo co się poznają, a po pięciu minutach są już w sobie nieziemsko zakochani? Uspokajam - tu na szczęście tego nie znajdziecie! Autorka w cudowny sposób podeszła do tematu - chociaż akcja zaczyna się od tego, że Eva i Max lądują na randce w ciemno, to jednak okazuje się, że są oni znajomymi z pracy! Dzięki temu nie ma tu szalonej miłości od pierwszego wejrzenia, tylko dojrzała i świetnie rozpisana relacja dwójki dorosłych osób.

Mój największy problem z tą książką jest taki, że jest ona stanowczo zbyt krótka! Chciałabym poczytać o tych bohaterach trochę więcej, zżyć się z nimi jeszcze bardziej i pokibicować im odrobinkę dłużej. I chociaż nie mam wrażenia, że któreś wątki zostały niewystarczająco rozwinięte, to mimo wszystko czuję, że te 230 stron mnie nie satysfakcjonuje.

Pomarudzone (oczywiście z przymrużeniem oka 😉), to teraz czas na konkrety. Co mi się podobało? Przede wszystkim to, że problemy bohaterów nie są przesadzone czy wyssane z palca. Podobna historia mogłaby przydarzyć się każdemu i chyba to mnie w niej tak urzekło. Autorka po raz kolejny doskonale opisała traumy i zdarzenia z przeszłości, które rzutują na teraźniejszość bohaterów - zrobiła to ze smakiem, wyczuciem i w chwytający za serce sposób.

Jest to klasyczna obyczajówka ze scenami dla dorosłych czytelników, dlatego nie liczcie na szaloną akcję. Możecie spodziewać się jednak wielu emocji, trudnych tematów (TW: molestowanie, przemoc...