Opinia na temat książki Sny pachnące igliwiem

„Sny pachnące igliwiem” to książka, który otuli niczym ciepły koc. Jest idealną lekturą na długie jesienne wieczory. Zawiera ciepłą opowieść o Lence i jej mężu Kubie, których poznaliśmy się w wspaniałej książce „Sny pachnące poziomkami”. Bohaterowie bardzo się kochają. Lenka rozpoczęła studia w Warszawie, ale po pierwszym semestrze rezygnuje. Nie potrafi odnaleźć się w wielkim mieście i chce wrócić do leśniczówki, męża i ukochanej babci. Małgorzata Leboida, nazywana przez okolicznych mieszkańców wiedźmą, również tęskni za dziewczyną. W powieści pojawi się również Iwona, przyrodnia siostra Lenki, która wpadła w małe kłopoty i nie wie co ze sobą zrobić.

Zbliża się świąteczny czas. Czas rodzinny, ale również czas cudów i spełnienia marzeń. Jak potoczą się losy bohaterów? Co ich czeka w najbliższej przyszłości? Na pewno spore zmiany.

Książka należy do tych typowo świątecznych. Przeważają w niej ciepłe i dobre emocje. Mam wrażenie, że na kartach tej lektury dzieje się samo dobro. Autorka po raz kolejny napisała dobrą opowieść o ludziach i ich marzeniach. Wspaniale wykreowała bohaterów. Od starszej pani Małgorzaty, po Lenę i Kubę. Bardzo się cieszę, że nie zapomniało o przedstawieniu losów Iwony i jej matki, która zatruła życie głównej bohaterce w części pierwszej.

Jeśli robicie listę książek o tematyce świątecznej to koniecznie umieśćcie na niej „Sny pachnące igliwiem”.