Opinia na temat książki Sny pachnące igliwiem

„Kochała las, zapach igliwia, a latem smak słodkich poziomek, których w ich leśnym sadzie było pod dostatkiem.”
Z czystą przyjemnością wróciłam do opowieści o młodziutkiej Lenie i do Górek. Drugi tom cyklu za mną co tym razem zgotowała bohaterom Wioletta Piasecka?

„Ciesz się z tej małej istotki, bo jeśli w złej chwili wypowiesz swój żal do losu, to on może ci ten dar bezpowrotnie odebrać i nigdy więcej cię nim nie obdarzyć.”
Lena wraca z Warszawy do domu.
Zdecydowała zamieć studia dzienne na zaoczne i znaleźć pracę bliżej domu.
Kochana, szczęśliwa skąd więc pojawiają się te niepokojące sny?
Co dzieje się z Iwoną, córka macochy i dlaczego tak nagle pojawia się w życiu Leny?
Co jeszcze los zaplanował dla młodego małżeństwa?
Czy nadchodzące Święta Bożego narodzenia zwiastują cud?

„Moje marzenia spełniło samo życie.”
Tom drugi równie piękny jak tom pierwszy. Wioletta Piasecka czaruje słowem i opisami, ciekawie kreuje bohaterów i buduje emocje. Świąteczny klimat, zapach igliwia i rodzinne ciepło, które powróciło do życia Leny. Polecam