Śmierć frajerom

Nie znam Warszawy, ani jej ulic, a już tym bardziej moja znajomość ulic przedwojennej stolicy jest zerowa (co innego Poznań, ale to mój gród rodzinny), ale Autor opisuje je przepięknie. Podobnie jak i klimat przedwojennego półświatka. Plastyczność spacerów i przejażdżek po Warszawie tamtych lat mnie oszołomiła. Książka była również okazją do odświeżenia sobie "warsiaskiej gwary".
A w tle wydarzenia historyczne - Wielka Wojna, trzecie powstanie śląskie, wojna z Sowietami, zabójstwo prezydenta Narutowicza, konflikt środowisk PPS z endekami.
Widzimy też znane postaci tamtych czasów: Marszałka, Broniewskiego, Szpicbródkę, Wieniawę, Tatę Tasiemkę, Witkacego...
Polecam.

Klimat ,gwara,historyczne odniesienia ,bogactwo szczegółów i awanturnicza nutka.
Sporo zalet ale mnie "Śmierć frajerom" zmęczyła.
Nie potrzebowałam słowniczka aby poruszać się sprawnie po fabule ,która jest naszpikowana wyrażeniami z dawnych lat .Moi dziadkowie operowali takim językiem na co dzień. Chodzili do szkoły z dziećmi żydowskimi i wszelkie Mośki,Icki i Szmule to byli ich koledzy.
Znam ten miniony świat ze wspomnień dziadków i ich barwnych opowieści i może dlatego ,książka pana Kalinowskiego ,nie zrobiła na mnie oszałamiającego wrażenia.Moja rodzina żyła wprawdzie daleko od Warszawy i spora jej część to lwowiacy i kresowiacy to jednak miała świetne rozeznanie w tym co się w innych częściach kraju dzieje.
Doceniam ogrom pracy i dbałość o szczegóły ale czasami można przedobrzyć i w moim odczuciu tak się stało w przypadku tej książki.
A druga sprawa,że nie znoszę polityki a niestety "Śmierć frajerom" jest nią wypełnione po brzegi.

Niemożliwe stało się możliwe.

Pochłonąłem tę książkę.
Jestem pod wrażeniem,postaci,akcji,zaplecza historycznego i co tam jeszcze dodają do powieści.