Opinia na temat książki Słuchajcie, jak kłamią

Są takie książki od których po prostu nie można się oderwać i to jest jedna z nich. Mistrzowski thriller psychologiczny, napisany jednak od innej strony, bo tym razem to sama podejrzana o morderstwo chce się dowiedzieć co takiego stało się tej felernej nocy. Lucy żyje z piętnem morderczyni, choć nie została skazana, przy tym nie traci nic z silnego charakteru, a cięta riposta i czarny humor to jej znaki rozpoznawcze.
Po przyjęciu weselnym jej przyjaciółka Savy została zamordowana, Lucy była tam razem z nią jednak ma amnezję. Pięć lat później wciąż żyje pod ciężarem podejrzeń opinii publicznej, mimo że nigdy nie została skazana. Kiedy podcaster zajmujący się prawdziwymi zbrodniami postanawia zbadać sprawę, Lucy jest zmuszona zmierzyć się z przeszłością, od której tak bardzo starała się uciec.
Ma się wrażenie, że z każdą stroną dowiadujemy się czegoś nowego i że tak naprawdę w miasteczku jest wielu kłamców, którzy tego wieczoru robili coś zupełnie innego, niż mówili że robili.
Cięty dowcip Lucy i autoironiczny humor dodają lekkości mrocznym tematom, czyniąc z niej postać, za którą czytelnicy będą trzymać kciuki — nawet jeśli nie będą pewni, czy jest niewinna.
Książka trzyma w napięciu aż do samego końca, zaskakując zakończeniem. To naprawdę znakomity thriller, przy którym można się uśmiechnąć.
PS. Absolutnie uwielbiam postać babci.