Książka Rupi Kaur to zbiór białych wierszy, niekiedy bardzo prostych i krótkich, które opatrzone są minimalistycznym ilustracjami.
Tom podzielony jest na pięć części. Dwie pierwsze „więdniecie” i „opadanie” podejmują tematykę smutku, rozstaniu i bolesnych doświadczeń. Kolejną trzecią częścią jest „zapuszczanie korzeni” to refleksje o imigracji i relacji z matką. Następną częścią jest „wschodzenie” opowiada o miłości i obawach z nią związanych. Tomik kończy „rozkwitanie”, które jest kobiecym, siostrzanym głosem do innych kobiet, który motywuje i radzi.
Osobiście lubię wracać do wierszy i sprawdzać jak rezonują ze mną po czasie.
W tym tomiku mam pare takich, które lubię i mnie poruszają ale są też takie, których po prostu nie czuję. Jeżeli lubicie tematykę około kobiecą ujętą w krótkie, niektóre piękne w swej prostocie wiersze, to zdecydowanie polecam Wam zapoznanie się z tym tomikiem poezji.