Słońce i deszcz

Po książki Debbie Macomber sięgam bez żadnych obaw, poznałam już dość dobrze tą autorkę i wiem czego mogę się spodziewać. Jednak do tej pory czytałam jej książki raczej bardziej wesołe, pogodne, a ta jest zupełnie różna, co nie znaczy gorsza. Więcej w niej smutku, i jakieś takiej melancholii, więcej trudnych decyzji. Dopiero tak naprawdę na końcu można poczuć to słońce, które zaświeci nad bohaterami. Przez całą książkę spotykamy się z niesprawiedliwą opinią, z borykaniem się i ciągłym tłumaczeniem za błędy popełnione w młodości, za błędy popełnione pod wpływem chwili. Przecież to, że raz daliśmy się ponieść, czy po prostu się pomyliliśmy nie znaczy, że całe życie będziemy źli, czasem wręcz przeciwnie, będziemy bardziej ostrożni by nie popełnić znów tych samych błędów. W książce „Słońce czy deszcz” znajdziemy też walkę, bardzo nierówną, o prawo do życia, do własności, do tego by po prostu godnie żyć. Bo czyż możemy liczyć na wygraną, kiedy nie wiemy, z kim lub czym walczymy, a co jeśli to osoby reprezentujące prawo chcą nas zniszczyć i są gotowe nawet do tego by pozbawić kogoś życia. Bardzo dobrze mi się czytało tą książkę i był nawet moment, kiedy w oku zakręciła mi się łza. Jest to dość smutna opowieść, jednak dająca wiarę i mówiąca o tym by nigdy się nie poddawać, by zawsze walczyć o swoje.

Świetna książka, trzymająca w napięciu. Można było przy niej fajnie odpocząć,ale także poczuć lekką adrenalinę.