Ślad po złamanych skrzydłach

Zawsze z prawdziwą przyjemnością sięgam po powieści obyczajowe, których akcja przenosi czytelnika w ciekawy, egzotyczny rejon świata, albo w jakiś sposób swoją fabułą i wydarzeniami nawiązuje do innej kultury, różnej tradycji i zwyczajów.

"Ślad po złamanych skrzydłach" Sejal Badani przedstawia historię pewnej hinduskiej rodziny, która w poszukiwaniu lepszego życia przeniosła się do Stanów Zjednoczonych. Ranee i Brent zostawili za sobą rodzinę i swoje dotychczasowe szczęśliwe życie w Indiach i wraz ze swymi dwiema córeczkami Marin i Trishą przenieśli się do Kalifornii w poszukiwaniu lepszej, bogatszej przyszłości. Tu, za oceanem, przychodzi na świat ich trzecia córeczka Sonya. Niestety nowy kraj, nowe miejsce i nowa kultura okazały się zbyt trudnym wyzwaniem dla ojca rodziny, który swoje frustracje, niezadowolenie i gorycz porażki wyładowywał na rodzinie. Trisha jako jedyna nigdy nie doświadczyła ciężkiej ręki ojca, ale musiała patrzeć na cierpienie matki i sióstr. Lepsze życie zamieniło się w prawdziwe piekło na ziemi, jakie mąż i ojciec zgotował swojej żonie i dzieciom. Ciągła niepewność, strach, ból i poniżenie, a także chore dążenie do perfekcji odcisnęło głębokie piętno na psychice córek, które już jako dorosłe kobiety dotąd nie potrafiły stworzyć własnej, szczęśliwej rodziny.
Na wieść o ciężko chorym Brencie drogi matki i córek ponownie łączą się nad łóżkiem nieprzytomnego krzywdziciela, który przebywa na oddziale intensywnej terapii. Żona i córki wiele godz...

Sejal Badani pokazuje, że żadna rodzina nie jest idealna. Zdarzają się sprzeczki lub rozstania. Może być również przemoc psychiczna jak i fizyczna. W książce jest ta druga. Choć jeśli Brent stosował przemoc fizyczną to zostało w ich psychice na długie lata. Nie dużo mówi się o przemocy, ale jednak gdzieś tam jest. Jeśli chce z kimś porozmawiać na dany temat to zadzwońcie pod bezpłatny numer 161 111, wy podzielicie się swoimi myślami , a ta druga osoba wam pomoże.


Czytając tą książkę dużo myślałam o swoich problemach. Przyznawanie się do swoich błędów i problemów nie jest łatwe. Nie każdy ma tak dobrą psychikę. Ktoś nie będzie przejmował się głupimi tekstami a ktoś zacznie płakać i ucieknie (ja byłam i jestem w tej drugiej grupie) Sonya, Marin i Trisha to 3 różne światy. Każda z nich była inaczej uważa przez ojca i inaczej traktowana, dlatego w dorosłym życiu nie miały ze sobą aż takiego dobrego kontaktu, chociaż były próby go naprawienia. Siostry mają duży żal do matki (Ranee) ponieważ nic nie próbowała robić z tą przemocą fizyczną. Chciałabym się z tym zgodzić jednak ich mama również była bita, nie mogła nic z tym zrobić. Bała się mu sprzeciwić.