Gdyby zatrzymać się gdzieś między życiem a śmiercią, popatrzeć stamtąd na świat, czy można dać innym jakąś przestrogę, czy choćby zdobyć się na pochwałę życia? Poezja Jarosława Klejnockiego dyskretnie odsłania "skarb życia" rozpisany na wiele głosów, wzrusza i inspiruje do zadawania sobie trudnych pytań.