Wiersze. Erudycyjna, intelektualna liryka. Jarosław Klejnocki tworzy z dala od najgłośniejszego, o’harystycznego nurtu współczesnej młodej poezji. W jego wierszach analiza rzeczywistości splata się subtelnie z analizą języka. Poezja pytań, niedomówień i subtelności osadzona poza „barbaryzmem” i poza „klasycyzmem”. Przed jednym i drugim ratuje poetę ironia i wysoka świadomość tworzywa, którym operuje.