Saga rodziny Neshov. Tom 5. Kochankowie

"Dom dziecka, dom starców, w sumie prawie to samo"

Rodzina Neshov rozproszona i oddalona od siebie nie tylko kilometrami, ale i uczuciami, próbuje jakoś funkcjonować. Dotychczasowe turbulencje i zawirowania na każdym z nich odcisnęły swoje piętno. Jednak ci, którzy wciąż są tą rodziną dla siebie, im są starsi, tym bardziej zdają się rozumieć, jak ważne są rodzinne więzi.

Próbują je scalać, pomiędzy swoją codziennością, bardzo się starają naprawiać to, co zostało zepsute i co ich rozdzieliło. Senior rodziny Tormod Neshov, od czterech lat przebywa w domu opieki i za nic nie chce go opuścić, nawet na krótki spacer na powietrzu. Swoją drogą, dom opieki z podgrzewaną w łazience podłogą, pełen luksus.

Torunn, rozgościła się na pozostawionym odłogiem, gospodarstwie i próbuje doprowadzić go do lepszego stanu, jednocześnie starając się delikatnie naprawiać swoje nadwątlone mocno, stosunki z matką. Margido wciąż prowadzi coraz lepiej prosperujący zakład pogrzebowy. A Erlend wraz ze swoim partnerem dziećmi i ich matkami mieszka w Danii i właśnie remontuje ogromną willę, która ma służyć całej jego duńskiej rodzinie, jednak i on rozmyśla o tamtych... Jednak los nie zasypia gruszek w popiele, wkrótce stanie się coś, co znowu spowoduje, że rodzina spotka się face to face. Co z tego wyniknie, przeczytajcie sami.

Dodam jeszcze tylko tyle, że zwłoki kobiety po wypadku samochodowym opisane dość...dosadnie i obrazowo, wrażliwi mogą ten kawałek przekartkow...