Ruthless Vows

Zdarzyło się wam czekać na kontynuację książki, która bardzo się wam podobała, a gdy już pojawiła się na rynku, długo zwlekaliście z jej przeczytaniem? Dla mnie właśnie taką publikacją był drugi tom dylogii „Letters of Enchantment”. Dlaczego? Właściwie trudno to stwierdzić, bo pierwsza część, czyli „Divine Rivals. Pojedynek bogów” nie powaliła mnie na kolana, jednak było w tej książce coś magicznego, co sprawiło, że chciałam dowiedzieć się, czy pomimo dość smutnego zakończenia, ostatecznie Iris Winnow i Roman Kitt otrzymają swoje szczęśliwe zakończenie. Czy tak się stało?

Muszę przyznać, że słusznie obawiałam się sięgnięcia po „Ruthless Vows. Rozdzieleni przez wojnę”, ponieważ początek tego tomu mocno mnie rozczarował. Niby dużo się działo, ale jakoś zupełnie nie mogłam wkręcić się w fabułę, ponieważ nie było to to, czego oczekiwałam. Nidy nie ukrywałam, że nie jestem fanką tematyki wojennej i o ile w pierwszej części ten wątek mi tak nie przeszkadzał, ponieważ było go zdecydowanie mniej, tak w kontynuacji było go dla mnie zdecydowanie za dużo.

Natomiast ogromnym plusem tego tomu, jest wątek miłosny połączony z pisaniem i wysyłaniem listów przy pomocy magicznych maszyn do pisania. I tak zgodzę się, że przecież ten motyw wystąpił już w „Divine Rivals”, ale w „Ruthless Vows” nabrało to zupełnie innego znaczenia, zważywszy nie tylko na okoliczności, ale również na fakt, że Roman nie jest już tym samym człowiekiem, którego poznaliśmy w pierwszej odsłonie dy...