Autorowi "Rosyjskich mitów" nie chodzi o „wielkie” mity bolszewizmu, jak mit komunistycznego raju na ziemi czy zwycięskiego proletariatu jako klasy panującej. Koncentruje się na obserwacji mitologii pomocniczej, przekaźników, którymi do powszechnej świadomości sączą się treści, wartości i nakazy mitów głównych. Analizując poszczególne wytwory sowieckich fabryk mitów, wytrwale tropi ich laboratoria. Wie, że tędy właśnie – poprzez ujawnienie warsztatu mitotwórstwa – wiedzie droga ku uwolnieniu zbiorowej wyobraźni od brzemienia fałszu.