Przytulajka

„Przytulajka” to idealna książka na jesienno-zimowe wieczory z kubkiem gorącej herbaty. Jest to książka pełna wzruszeń, ale potrafi także wywołać uśmiech na buzi. Wszystkich opowiadań jest w sumie trzynaście. Każde opowiadanie jest inne, ale każde na swój sposób jest wyjątkowe jak wyjątkowe są zwierzęta. Mnie mój pies każdego dnia uczy patrzeć na świat inaczej.

Kolejny zbiór opowiadań za mną.
Po książkę sięgnęłam z czystej ciekawości, okładka też mnie lekko zauroczyła. Nie żałuję. Poznanie historii domowych pupilów, te trzynaście chwytające za serce opowiadania... nie wiem co napisać. Zwykle jest tak, że człowiek przeczyta jeden lub dwa opowiadania i odkłada na później, ale nie, nie tutaj. Tutaj, z każdym nowym opowiadaniem, chciałam więcej, wręcz pragnęłam poznać więcej pupili i ich opiekunów.
Choć wszystko zbyt szybko się rozwijało i zbyt szybko kończyło - taki urok zbiorów opowiadań, niestety - to jednak wciągająca pozycja. Niekiedy żałowałam, że dana historia nie może gdzieś dalej się potoczyć, chcąc dowiedzieć się czegoś więcej, choćby i typowego "a co było dalej...". Niestety, nie podobały mi się niektóre opowiadania, mało rzeczywiste - dwójka kompletnie nie znajomych ludzi, przypadkowe spotkanie, nagłe spotkania i wielka miłość. W życiu codziennym to tak nie działa, wręcz lekko denerwujące w pewnych momentach.
Pozycja, jak każda inna, ma swoje plusy i minusy, jednak tutaj nieco przewyższają plusy - co też i mnie zaskoczyło! Myślę jednak, że wolę czytać dłuższe historie niźli te tu, opisane.

Przeczytanie tej książki bardzo rozciągnęło mi się w czasie. Stało się tak z kilku powodów. Generalnie lubię antologie, ponieważ pozwalają przeczytać całą wybraną historię w jakiejś w miarę krótkiej chwili, a w "Przytulajce" takich opowiadań jest aż trzynaście! Czas urlopu, a także ogarniania się z powrotem do pracy również nie sprzyjał czytaniu. Na dodatek zahamowało mnie jedno z opowiadań, przez które naprawdę ciężko było mi przebrnąć...

Uwielbiam zwierzęta i jestem bardzo wrażliwa na ich krzywdę. Zatem książka, w której prym wiodą pieski, kotki i inne stworzonka, to pozycja idealna dla mnie. Niemniej jednak ostrzegam - niektóre z opowiadań wycisnęły z moich oczu niejedną łzę...

Bardzo się cieszę, że miałam możliwość przeczytania tej książki, ale równocześnie wiem, że nie sięgnęłabym drugi raz po część z opowiadań - nie chcę płakać kolejny raz - jestem na to zbyt wrażliwa...