Przewodnik po plotkach i zbrodni

Dawno nie czytałam tak nudnej książki - zupełna porażka w porównaniu z pierwszym tomem, który był uroczy.
Męczyłam tę książczynę przez kilka cennych dni, a trzeba było rzucić w kąt. Znam lepsze instrukcje posługiwania się notatkami. Klasyczna klątwa drugiego tomu.

Drugi tom opowieści o hrabinie, która prowadzi dochodzenia wśród londyńskiej socjety. Niestety, słabszy od pierwszego, tamten był uroczym czytadełkiem, pewną nowinką, jeśli chodzi o fabułę, oferował dobrą rozrywkę. Ten, choć bohaterowie pozostali w większości ci sami, niestety nie trzyma poziomu, jest w moim odczuciu zdecydowanie przegadany. Dzieje się właściwie niewiele, natomiast wszyscy ciągle gadają, przeglądają papiery, omawiają wnioski - fakt, że prowadzi to do rozwiązania zagadki, ale jakoś mniej wciąga.

Retro kryminał, całkiem zgrabnie napisany, połączony z romansem i sporą dawką humoru.

„Przewodnik po plotkach i zbrodni” to drugi tom serii kryminałów cozy crime „Poradnik prawdziwej damy” Dianne Freeman. Pierwszy to „Dobre maniery a morderstwo”, ale tomy są ze sobą tylko lekko powiązane, więc spokojnie można czytać je bez zachowania kolejności chronologicznej. W tomie drugim przenosimy się do Londynu sierpnia roku 1899, w czasie, gdy większość arystokracji bawi się na wsi podczas sezonu myśliwskiego. W mieście zostaje niewielu, a wśród nich Frances Wynn, hrabina Harleigh, która nadal bawi się w swatkę. Niestety tym razem nie idzie po jej myśli, bo kuzyn Charles odchodzi niezadowolony, a jego potencjalna wybranka pada martwa... Oczywiście hrabina od razu angażuje się w śledztwo, które toczy się tempem klasycznym – to dobra zagadka, pełna dedukcji i węszenia w towarzystwie podczas rozmów przy herbatce. Środowisko arystokracji brytyjskiej ukazane jest z przymrużeniem oka przez Frances, która jako narratorka patrzy na ich życie z pewnym dystansem, lekkich sarkazmem, który daje historii sporo humoru. Język lekko stylizowany na dawny, sprawne, przyjemne dialogi i fajnie przedstawione obyczaje dają lekki i przyjemny kryminalik, który pozwala czytelnikowi na chwilę przenieść się ponad sto lat wstecz i doświadczyć całkiem innego życia. To dobra lektura na relaks i odpoczynek, przyjemna, uroczo poprawiająca humor. Z niecierpliwością czekam na tom trzeci!

To zadziwiające, że sporo czasu temu czytałam część pierwszą, a gdy tylko zaczęłam czytać drugą, to od razu wszystko mi się przypomniało. Dodatkowo autorka we wstępie nieco streszcza nam wydarzenia z części wcześniejszej. Była to miła troska z jej strony, jednak w takim wypadku należy je czytać po kolei, by nie zrobić sobie niespodziewanego spoileru. Mówią, że niektóre piosenki wpadają komuś w ucho, a tutaj książka wpada w duszę. Napisana inteligentnym stylem z dozowaniem nam emocji. Pomimo niektórych faktów, czytamy ją w skupieniu. Niesie ze sobą pewnego rodzaju spokój, który potrafi nas wyciszyć. Główna postać stara się ukazać plusy i minusy szybkiego zamążpójścia. Każda jej rada wzięta jest z własnego doświadczenia, choć znajdą się osoby, które nie myśląc racjonalnie, dziwią się takiemu zachowaniu. Jej nie jest w głowie zabawa, tym bardziej, że po stracie męża, który zmarł w łożu kochanki, chciałaby nieco odetchnąć od amantów i wiążących się z tym obowiązków.
Tutaj wtrącę, że ja widziałam ją jako dostojną kobietę po przejściach, która jednocześnie mogłaby być matką wszystkich postaci razem wziętych. Zawsze dobrze potrafiła doradzić i nie uważała, by przyjemności musiały zajmować pierwsze miejsce. Wie, że na wszystko przyjdzie czas i to mi się podobało w niej najbardziej:-) Całą sielankę jednak burzy tu śmierć dobrej przyjaciółki głównej postaci. Jak zwykle los płata jej figla i wplątuje w niecną intrygę. Znając jednak jej postępowanie, wiemy że nie spocznie, póki ...

"Poradnik prawdziwej damy - przewodnik po plotkach i zbrodni" to drugi tom cyklu Hrabina Harleigh i tajemnice. Powieści to lekkie historie z wątkiem kryminalnym osadzone w środowisku elit wiktoriańskiej Anglii.
Napisane są z wdziękiem, swobodą i odrobiną humoru, przy tym kryminalna intryga jest doskonale uknuta i nie sposób ją szybko rozwikłać.
Sympatyczna, zadziorna, uparta detektywka-amatorka Hrabina Frances Wynn znów wkręca się w zawiłe śledztwo. Tym razem to George Hazelton, szarmancki i przystojny przyjaciel i sąsiad Frances prosi ją o dyskretną pomoc.
Ofiarą zbrodni padła Mary Archer, dobra znajoma Frances. Okazuje się, że w domu Mary zostają znalezione liczne notatki szczegółowo opisujące prywatne niedyskrecje elit. Czy Mary była szantażystką i padła ofiarą arystokraty chcącego ukryć swoje występki?
Autorka doskonale zaplanowała tajemnicę pełną zwrotów akcji, a jednocześnie bawi czytelnika obrazem londyńskiej socjety końca XIX w. Z jednej strony pełnej konwenansów i dobrych manier, a z drugiej pełnej brudków i smrodków. Wszystko z przymrużeniem oka i z fajnie wykreowaną bohaterką - dystyngowaną damą, ale bardzo, bardzo niezależną jak na tamte czasy.
Frances i George to doskonały duet i urokliwa jest ta subtelnie tląca się chemia między nimi. I like it😉