Opinia na temat książki Przetaina

Myślałam, że po wałkowanych bez końca światach Pilipiuka nic już nudniejszego nie można wymyślić, a tu jednak autor zaskoczył - można. Bohaterowie tak wzorcowi, że przypominali sylwetki przodowników pracy z czasów ustroju słusznie minionego, nieustanne powtórzenia, drewniane, sztuczne dialogi ( młodzi ludzie, znający się od kołyski, mówią do siebie "przyjacielu" i "kapłanko" - cały czas) zabijały akcję. Zamiast skupić się na opisywaniu nadciągającego niebezpieczeństwa, jakim jest burza w górach, autor serwuje instrukcję jak z niczego, w środku niczego, zbudować schronienie - z wychodkiem - to bardzo ważne :) Dalszy ciąg tej historii jakoś przestał mnie interesować.