Przemów i przeżyj

Na posterunek policji przychodzi kobieta, która kategorycznie stwierdza, że jej kochanka coś spotkało, bo się do niej nie odzywa. Jej zgłoszenie traktują po macoszemu, tym bardziej, że oświadcza, że była pod domem kochanka, coś widziała, a żona, którą spotkała nie jest tą, którą jej opisywał kochanek. Od żony się dowiedziała, że ma sobie dać spokój. Wymyśla gwałt, żeby ruszyły poszukiwania kochanka, no i ruszają, znajdują go, a obydwie kobiety trafiają do więzienia. Zagmatwana fabuła, staje się jeszcze bardziej zagmatwana, autorka tak kieruje zajściami, że zastanawiamy się co jeszcze wymyśli. Całość jest dość wstrząsająca, zakazana miłość, czy zauroczenie, idiotyczne motywy, czy wyrachowanie. Manipulacja udała się pisarce dość dobrze. Przemyśleń mam po tej lekturze dość sporo, sięgnę po inne pozycje z tej serii, ale nie za prędko. Na pewno jest to inna pozycja niż dotychczas przeze mnie przeczytane i to duży plus.

To już druga moja książka tej autorki i jestem pod wrażeniem. Już jakoś tak jest, że najbardziej odpowiadają mi kryminały-thrillery skandynawskie oraz właśnie brytyjskie. Mają wyjątkowy klimat a fabuła nie jest prosta jak budowa cepa. Z tą nie jest inaczej. Wydaje się pozornie, że dużo informacji zdradzonych jest już na początku, a jednak im dalej między kartki, tym więcej komplikacji. Historia staje się coraz bardziej zawiła i ani na chwile nie traci tempa. Do tego wszystkiego autorka serwuje nam osobliwy i wstrząsający obraz degeneracji, która jest wręcz trudna do uwierzenia - bo to książka o mężczyznach, którzy nienawidzą kobiet...

Świetna książka! Z początku trzeba przywyknąć do zmian w narracji, ale potem to zaczyna mieć swoje zalety. Fabuła doskonale trzyma nas w napięciu aż do samego zakończenia. Prosta historia okazuje się być coraz bardziej skomplikowana, przez co strony przelatują przez palce niczym huragan. Praktycznie pochłonęłam w dwa dni i gdyby nie wada w postaci kiepskiego opisywania faktycznych procedur policyjnych, to książka byłaby wręcz genialna! Cała masa szczegółów, które pod koniec doskonale łączą się w całość. Polecam!

Najpierw była "Twarzyczka", teraz postanowiłam sięgnąć po inną powieść Hanny. Muszę przyznać, że wciągnęła mnie, choć książka bardzo nierówna. Przez początek ledwo przebrnęłam, czytając wywody i stękanie Naomi na temat Roberta, później było już znacznie lepiej. Polecam.

Nieco nudna, wolę, jak akcja biegnie szybciej, na sam koniec to nie działo sie już prawie nic. Styl narracji trochę mnie męczył, przez co książkę czytałam parę tygodni.

Świetna. Jak zwykle w przypadku Hannah bardzo dobrze napisana, trzyma w napięciu do samego końca. To chyba moja ulubiona powieść tej autorki.