Książka poświęcona jest twórczości Witolda Gombrowicza powstałej w okresie międzywojennym. Dzięki nieortodoksyjnemu zastosowaniu takich narzędzi badawczych jak gender, psychoanaliza czy feminizm, autorka wciąga czytelnika w opowieść o autokreacji ludzkiego Ja, odkrywając przed nim Gombrowicza pełnego pasji, miłośnika intelektualnej przygody i twórczego myślenia. Badaczka dokonuje kolejno analizy Pamiętnika z okresu dojrzewania, Ferdydurki, Iwony, księżniczki Burgunda oraz Opętanych. Przygląda się także poglądom pisarza na sztukę, ujawnionym w powstałych w tym okresie esejach, recenzjach i felietonach.