Opinia na temat książki Parabellum. Prędkość ucieczki

Końcówkę roku i jego nowy początek spędziłam zanurzona w historii stworzonej przez naszego naczelnego pisarza Remigiusza Mroza. „Parabellum” to imponujące wznowienie trylogii wojennej zawierającej trzy tomy „Prędkość ucieczki”, „Horyzont zdarzeń” i „Osobliwość”. To pierwsza książka napisana przez autora.

Saga opowiada o losach braci Zaniewskich, których rozdzieliła wojenna zawierucha, rzucając w różne strony świata, nie szczędząc im wielu potwornych przeżyć i odważnych wyzwań.
Dzięki spojrzeniu Christiana Leitnera oficera Wermachtu poznamy też drugie oblicze, tym razem agresora, który rozdarty wewnętrzne stara się pozostać ludzki w tych nieludzkich czasach.

Momentami nie sposób nadążyć za cwałującą niczym rozszalały rumak fabułą, ale właśnie do szalonego tempa akcji i wielu jej nieoczekiwanych zwrotów autor nas przyzwyczaił, stosuje bowiem tę metodę we wszystkich swoich powieściach. Biegnie ona trzema torami, a wszystkie wydarzenia i biorące w nich udział postaci są na równi fascynujące. Moje serce skradł zwłaszcza kapitan Obelt, człowiek inteligentny, prawy i wykazujący się poczuciem humoru nawet w podbramkowych sytuacjach. Opisy działań wojennych często przyprawiały mnie o mdłości: okrutne i brutalne, do bólu naturalistyczne. Najgorsza jest świadomość, że inspiracją stały się prawdziwe przeżycia wielu osób, którym przyszło przeżyć to piekło.