Name: Prawiek i inne czasy
Rating: 8.44 (146 reviews)
ISBN: 9788387021573

Prawiek i inne czasy

Olga Tokarczuk

8.4 /10

Ocena 8.4 na 10 możliwych
Na podstawie 146 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.4 /10

Ocena 8.4 na 10 możliwych
Na podstawie 146 ocen kanapowiczów

Opis

Nagroda Fundacji im.Kościelskich Nominacja do Nagrody Literackiej NIKE 97
Jest to historia świata, który jak wszystko, co żywe, rodzi się, rozwija i umiera. Nauczyłam się z niej, że każda historia jest tylko narzędziem czasu i w gruncie rzeczy czas jej nie potrzebuje. Podobieństwo do jakichkolwiek miejsc i wydarzeń czy ludzi jest pozorne- to wynik nieuwagi i przywiązań mojego umysłu.

Data wydania: 1998

ISBN: 978-83-87021-57-3, 9788387021573

Wydawnictwo: W.A.B.

Seria: ...archipelagi...

Nagrody: Nagroda Literacka „Nike” (Zwycięzca)

Kategoria: Powieść polska

Stron: 272

Mamy 15 innych wydań tej książki

Autor

Olga Tokarczuk

Urodzona 29 stycznia 1962 roku w Polsce (Sulechów)

Znakomita polska autorka, pisząca książki, eseje, poezję i scenariusze filmowe. Została uhonorowana Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury "za wyobraźnię narracyjną, która w połączeniu z encyklopedyczną pasją reprezentuje przekraczanie granic jako fo...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Olga Tokarczuk

Recenzje

Prawiek....

6.05.2021

''To, co się nie porusza, stoi w miejscu. To, co stoi w miejscu, rozpada się'' Bardzo ładnie napisana historia kilkunastu osób z różnych rodzin, mieszkańców miejscowości o trochę dziwnej nazwie, Prawiek. Jest to właściwie wioska, taka prawdziwa wieś z dawnych czasów, taka, która kojarzy się z piosenką Urszuli Sipińskiej ''Chcę wyjechać na wieś'' ... Recenzja książki Prawiek i inne czasy

@Siostra_Kopciuszka × 14

Zamieszkaj w PRAWIEKU

7.08.2020

Coś niesamowitego. Powieść osnuta tajemnicą, ciekawością i łapiącą za serce ludzką egzystencją gdzieś... Gdzieś w Prawieku. W krainie wyobraźni i marzeń. Cudownie napisana ksiązka, która porywa, totalnie pochłania. Przekroczyłam granice krainy i nie chciałam jej opuszczać. I mimo, że nie zawsze było dobrze, że czasem i zdrowie szwankowało, że poja... Recenzja książki Prawiek i inne czasy

@aga.kusi_poczta.fm × 12

Baśń o każdym z nas - o przemijaniu, walce z czasem i zmierzchu życia

8.03.2020

Po raz kolejny zostałam oczarowana słowami Olgi Tokarczuk, noblistki nie powinno się recenzować - powinno się ją czytać. Jeśli do tej pory nie mieliście okazji spotkać się z jej twórczością zacznijcie od Prawieku i nie oczekujcie od książki jedynie ciekawej historii - z pewnością zostanie w was jeszcze długo po lekturze. Prawiek to środek wszechśw... Recenzja książki Prawiek i inne czasy

@ilona_m2 × 2

"Prawiek" w wersji audio

28.02.2013

Prawiek to wieś na kielecczyźnie. Wieś jakich wiele na świecie. Ale czy na pewno? "Prawiek i inne czasy" to magiczna powieść pełna metafor i alegorii opowiadająca o życiu, narodzinach, śmierci, wojnie, szczęściu i rozpaczy, czyli krótko mówiąc o wszystkim co może zdarzyć się między narodzinami a śmiercią (a nawet po niej). To po trosze obyczajówka,... Recenzja książki Prawiek i inne czasy

@Komsomolskaja × 1

Zobacz wszystkie (5) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@mikakeMonika

2021-09-26

10 /10

Przeczytane E-book

Przepiękna powieść o przemijaniu. O życiu. O emocjach w życiu. O smutku i radości. Wiele razy ściskało mnie w dołku podczas czytania i oderwać się nie mogłam. To piękna książka, choć jej treść nie "pachnie".
Czytać "Prawiek..." to podróżować do przeszłości, podróżować przez całe pokolenia, być w centrum. Widzieć, słyszeć i czuć.
Bardzo się cieszę, że pani Olga pisze. Ten piękny język... - tęskniłam za nim.

× 17 | link |

@Zuell_Zuell

2019-11-11

10 /10

Przeczytane Literatura piękna -- polska

Książka niezwykła. Artystycznie i fabularnie. Od pierwszych stron urzeka i ekscytuje. Uderza połączeniem ludzkich uczuć, emocji, potrzeb i instynktów — z pierwiastkami metafizycznymi, wizjami ze snów, wyobrażeń, wierzeń; marzeń i obaw; strachów i nadziei. Od początku — wskazując położenie wsi o nazwie Prawiek w środku wszechświata — tworzy Tokarczuk swój mityczny świat, określając swoje Centrum czasu i przestrzeni. I w tym oto Centrum umieszcza swoich bohaterów i snuje spokojną i magiczną opowieść o zwykłych i niezwykłych ludzkich doznaniach oraz nieustannej walce — o dominację? — z naturą, Bogiem, przestrzenią, czasem. A w czytelniku budzą się pytania: Czy człowiek jest zamknięty w przestrzeni? Czy to może czas wyznacza nam granice?

Piękna jest ta opowieść z filozoficzną zadumą nad światem i losem człowieka.
Czyta się jak wspaniałą baśń, w której aniołowie, dusze czy boskie osoby zyskują cechy ludzkie ze wszystkimi niepewnościami, bezradnością, zagubieniem i całą ziemską zwykłością. Chętnie sięga Tokarczuk po elementy religijne, od dogmatów po wiarę w objawienia i moce. Chętnie kreuje też fantastyczne postaci spoza świata rzeczywistego, przedmioty i niezwykłe sytuacje z pogranicza magii. Dzięki tym zabiegom czujemy wyraźnie, że Prawiek, Tokarczukowe Centrum wszechświata, jest wioską absolutnie magiczną, bez zwykłych podziałów na istoty żywe i martwe przedmioty.

Ale najważniejsze są psychologiczno-symboliczne portrety zwykłych ludzi. To głównie one służą...

» czytaj dalej

× 8 | link |

@tempestad

2011-05-24

10 /10

Przeczytane

Zmasakrowała mnie. Na początku denerwowała mnie troche, nie mogłam się wczuć, miałam wrażenie, że to, co w niej najwazniejsze, gdzies mi umyka,przelatuje między palcami. Ale właśnie to, co najwazniejsze, trzeba wyczytac spomiędzy wersów. Im dalej brnęłam, tym bardziej mnie pochłaniała.Dowsłownie, jak jakaś chłonąca otchłań, której nie potrafię się przecistawić. Z czasem, gotowa byłam przejąć każdą bzdurowatą teorię autorki, na temat Boga, Przyrody, stwarzania i zatracania się Świata, Roślin, Zwierząt i Ludzi. Kiedy skończyłam, poczułam się, jakby ktoś obrał mnie z jakiejś powłoczki, oskubał z nadziei, którą w sobie pilęgnowałam. I rozpłakałam się jak dziecko.

× 5 | link |

@ilona_m2

2020-03-08

8 /10

Przeczytane

Noblistki nie powinno się recenzować, ale wyrażę choć kilka słów odnośnie moich wrażeń po spotkaniu z Prawiekiem: warta uwagi, szybko się czyta, prawdziwa przyjemność, lektura obowiązkowa, bajka o ludziach, stworzeniach i Bogu.

× 5 | link |

@Booka

2023-05-20

6 /10

Przeczytane Literatura piękna/współczesna Posiadam

Mimo, iż czytam książki Olgi Tokarczuk od dłuższego czasu, to "Prawiek i inne czasy" jest pierwszą jej powieścią, z jaką mam do czynienia, gdyż do tej pory poznawałam Autorkę głównie w krótkich formach: opowiadaniach, czy też esejach.

"Prawiek i inne czasy" opowiada losy kilku rodzin na tle pewnych wydarzeń w Polsce, czy to podczas drugiej wojny światowej, czy w czasach komunizmu. Podczas lektury czytelnik poznaje między innymi: Misię, Pawła, Izydora, Rutę, Genowefę, Kłoskę oraz wielu innych. Mnogość postaci niekiedy może sprawić, że czytelnik się pogubi, dlatego lepiej czytać tę książkę w miarę regularnie bez dłuższych odstępów - inaczej łatwo można pomylić kto jest kim. Obserwujemy owych bohaterów od momentu ich młodości, idziemy z nimi przez życie i obserwujemy ich u schyłku życia.

Książka podzielona jest na krótsze i dłuższe rozdziały z przewagą tych krótszych, dzięki czemu książkę czyta się w miarę szybko, aczkolwiek z uwagi na egzystencjalno - filozoficzny charakter nie tak łatwo. Każdy rozdział opowiada o czasie innego bohatera. Czasami mamy rozważania samego Boga (wówczas te rozdziały mamy zatytułowane jako "Czas Gry".

Wielokrotnie w tej powieści można spotkać się z wartościowymi cytatami, zwłaszcza w tych fragmentach, które odnoszą się do tematu wiary, zwątpienia w Boga etc. Przykładowo nasuwają mi się dwa warte uwagi cytaty (choć jest ich więcej):

"(...) po...

» czytaj dalej

× 4 | link |

@EwaK.

2022-05-18

9 /10

Przeczytane

Dla mnie cudo, cudeńko językowe. Poczułam w pełni, co znaczy smakować książkę. Treść jak treść, ciekawa, ale nie powala. Podkieleckie wioski z Prawiekiem na czele. Mieszkańcy - plejada różnorodnych postaci. Ich koleje losu, rodzą się umierają, żenią, zdradzają, czekają, klepią biedę, pławią w luksusie, pierwsza wojna, druga wojna, powojenna rzeczywistość, trzy pokolenia. Ciekawie, ale takich powieści jest bez liku.

Tym, co wyróżnia książkę i stawia ją wysoko w moim rankingu jest magiczny i czarodziejski język i styl. Do tej pory myślałam, że tylko Marquez mnie tak potrafi uwieść. Opisy małych, codziennych spraw, przedmiotów, zjawisk Tokarczuk przekuwa na poezję. Do wielu fragmentów wracałam, wiele czytałam na głos, na początku podkreślałam co mi się bardziej podobało, co mi w duszy utkwiło, ale z czasem tych podkreśleń zrobiło się tak dużo, że przestałam. Musiałabym podkreślić połowę tej pisanej baśniowym językiem książki. Powieść jest o życiu, naturze, przemijaniu, w której rzeczywistość harmonijnie łączy się z pierwiastkami irracjonalnymi, metafizycznymi.

To nie jest powieść do przeczytania na chybcika, do połknięcia w jeden wieczór, bo wówczas uleci to, co w niej najważniejsze. Klimat, mądre myśli, piękne słowa i zdania, nieoczekiwane skojarzenia i na przykład takie czułe spojrzenie na świat.
„...Na księżowskich łąkach kwiaty modlą się nieustannie. Modlą się te wszystkie kwiatki świętej Małgorzatki i dzwoneczki świętego Rocha oraz zwyczajne żółte...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@truska93

2012-02-06

Przeczytane

Olga Tokarczuk to bez wątpienia bardzo dobra pisarka. Przykładową, piękną polszczyzną stworzyła "inny świat", Prawiek, gdzie w istocie dzieje się to co zwykle, zwyczajnym ludziom, a jednak znajdujemy coś zupełnie odmiennego. Dostrzegamy rozważania na temat życia, istnienia Boga czy też śmierci. Są przedstawione różne racje, a każda z nich obfituje w głębie, którą jednak udaje się racjonalnie wytłumaczyć. Połączone ze sobą tzw. "sacrum" i "profanum", ich walka. Polska historia z elementami "magii", według polskiej autorki. Naprawdę godna polecenia książka;)

× 1 | link |

@threewitches

2007-10-05

Przeczytane

Syntetyczny świat, melancholijny i skłaniający do przemyśleń; poszukujący dobra i wplątujący się w kłamstwo i przemoc...Mała miejscowość staje się centrum hermetycznego mini-wszechświata. W chwili świetności uderza jego niesamowita świeżość i integralność, samodzielność, które słabną w miarę upływu czasu. Ta przestrzeń zmienia się wraz z zamieszkałymi w niej ludźmi, przechodzi transformacje, które zostawiają na niej niezatarte ślady i blizny. Wszystko ma na siebie nawzajem wpływ, a są rzeczy, których się nie da uniknąć...

× 1 | link |

@Anjali

2009-04-20

Początek przygody z prozą Tokarczuk. Mój egzemplarz od wielokrotnego czytania jest porządnie zdezelowany. To mówi samo za siebie. Mam tylko nadzieję, że kiedyś ktoś wpadnie na pomysł nakręcenia ekranizacji "Prawieku". To byłby dopiero film...

| link |

@beatta

2009-05-15

Przeczytane

06.01.08 16:16 beatta napisał(-a) o Dom dzienny, dom nocny:Zdarza się,że czytając książkę wchodzimy w nią.Zatracamy się.Zapominamy o otoczeniu.W oczach czujemy bolesny piasek ze zmęczenia-a ona się kończy.Taki jest Prawiek.

| link |

@sonyaa

2009-07-03

10 /10

Przeczytane

dla mnie - książka o przemijaniu, o umieraniu, o szukaniu w życiu czegoś ważniejszego niż czas. Sama powieść jest tak skonstruowana, rodzi się, rozkwita, umiera... piękna, urzekła mnie. nie raz do niej powrócę.

| link |

@Doszka

2008-04-19

10 /10

Przeczytane

Była to pierwsza książka O. Tokarczuk jaką przeczytałam i zachwyciła mnie. Bardzo podobał mi się klimat ten książki i to, jak jest napisana.Szkoda, że żadna inna książka tej pisarki już mi się nie spodobała.

| link |

@samo_zUo

2009-04-13

10 /10

Przeczytane

Niesamowita bajkowa powieść osadzona w brutalnych realiach okresu wojen i późniejszej komuny. Urzekająco przedstawia subtelne przemyślenia w pozornie drobnych i nieistotnych rzeczach.

| link |

@manilla

2009-03-16

Przeczytane

niesamowita lektura, czas kolisty kontra historia, sacrum kontra profanum... w klimacie baśniowości... w Prawieku dużo postaci archetypicznych, z pogranicza jawy i snu... polecam!!!

| link |

@malwinka

2008-05-04

świetna proza, zresztą jak wszystkie książki pani Tokarczuk, ale ja najbardziej cenię "Podróż ludzi czasu" za jej baśniowość

| link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Wojna to pierwsza plaga, po której nadejdą następne.”

“Człowiek jest istotą głupią, która musi się uczyć. Dokleja więc do siebie wiedzę , zbiera ją jak pszczoła i ma jej coraz więcej, użytkuje ją i przetwarza. ”

“Którejś nocy czy któregoś poranka człowiek przechodzi granicę, osiąga swój szczyt i robi pierwszy krok w dół, ku śmierci. Wtedy pojawia się pytanie: czy schodzić dumnie z twarzą zwróconą ku ciemności, czy odwrócić się ku temu, co było, trzymać pozór i udawać, że to nie żadna ciemność, ale tylko światło zgaszone w pokoju.”

“...największym oszustwem młodości jest wszelki optymizm, uporczywa wiara w to, że coś się zmieni, poprawi, że we wszystkim jest postęp.”

“Zabijanie polega na odebraniu prawa do ruchu, życie jest przecież ruchem. Zabijane ciało nieruchomiało. Człowiek jest ciałem. I wszystko, czego człowiek doświadcza, ma początek i koniec w ciele. ”

Przeglądaj

Dodaj cytat

Prawiek i inne czasy

Opis

Autor

Pozostałe książki:

Gdzie kupić

Moja Biblioteczka

Recenzje

Prawiek....

Zamieszkaj w PRAWIEKU

Baśń o każdym z nas - o przemijaniu, walce z czasem i zmierzchu życia

"Prawiek" w wersji audio

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

Cytaty z książki