Polska, głupcze!

Tematyka książki może niezbyt zachęcająca, ale dzięki sporej dawce humoru i kunszcie dziennikarskim/publicystycznym autora czyta się całkiem przyjemnie. Satyryczny opis i historia słów, wyrażeń modnych wśród polityków m.in. imposybilizm, fakt medialny, moherowe berety itp. Dzięki tej pozycji osoba nie zainteresowana na codzień polityką może choć trochę zrozumieć o co właściwie chodzi tych nośnych sloganach powtarzanych przez panów z wiejskiej ale i przez dziennikarzy.Jedyna rzecz, która mnie denerwowała to ogromna proamerykanizacja autora. Pan Lis co chwila porównuje to, co dzieje się u nas do amerykańskiego życia politycznego. Opisuje jak by takie rzeczy wyglądały w dojrzałej, amerykańskiej demokracji. Polska wypada bardzo mizernie w takiej konfrontacji... Choć z pewnościa autor ma wiele racji, to swego rodzaju "uwielbienie" Ameryki drażni.

Zgadzam się z kertoip, że dzięki tej książce człowiek nie zainteresowany na codzień polską polityką może się z nią pobieżnie zapoznać, aczkowiek w krzywym zwiercialdle i w krótkiej perspektywie. Ale czy osoba niezainteresowana polityką sięgnie po tą pozycję? A osoba zainteresowana - jak np. ja - nie odnajduje w niej żadnych głębszych refleksji. Nie wiem, czy to kwestia chęci dotarcia do tzw. "mas", a więc pisanie po najmniejszej linii oporu, czy też rzeczywiste odwzorowanie przemyśleń pana Lisa. Choć to drugie wydaje mi się mniej prawdopodobne.