Opinia na temat książki Pokot

Tom trzeci z komisarzem Sikorą i jego zespołem. Brutalny, mroczny thriller. Na okładce książki zaznaczone, że dla 18+. Trzeba dodać, że dla osób o mocnych nerwach i potrafiących się zdystansować. „Wnętrzności leżały na zakrwawionym śniegu. Część trzewi znajdowała się kawałek dalej - prawdopodobnie psy rozciągnęły je po polu.” Akcja dzieje się we Wrocławiu, gdzie dochodzi do makabrycznych zbrodni, giną małe dzieci. Tym razem autor odsłania mroczną stronę kleryków i duchownych. Opisuje związki homoseksualne, które tak są negowane przez kościół, fanatyzm religijny i dwulicowość. . „W mieszkaniu non stop grało radio ustawione na katolicką rozgłośnię. Kiedyś matka przedstawiła i mocno tego pożałowała. Ojciec doskoczył do niej i chwycił ją za włosy. Mocne szarpnięcie sprawiło, że więcej już takiego błędu nie popełniła.” Wciągająca fabuła, wielu podejrzanych i zwrotów akcji. Akcja opisana została z 2 perspektyw, śledczych i mordercy. Lubię, kiedy mogę śledzić tok myślenia zabójcy, poznawać jego motywy. Tu morderca daje odpowiedź. „Prawdopodobnie kierowała nim zazdrość. Zazdrościł tym dzieciom dzieciństwa, tego , że nie są ofiarami ojca tyrana. Tego, że nie muszą znosić upokorzeń, i tego, że nie muszą ciągle obawiać się o swoje życie.”

Wkurzał mnie Sikora, jego czepianie się wszystkich, a zwłaszcza swojego partnera, ciągłe nawiązanie do jego orientacji seksualnej. Jakoś nie przeszkadzało mu to, aby poprosić go na chrzestnego swojego dziecka.