Pokonać strach. Niemieckie zbrodnie w relacji...

Książka, która porusza nasze emocje, która daje do myślenia i zostaje z nami na bardzo długo. Książka, która powinna być obowiązkowa dla KAŻDEGO Polaka. Która powinna uczyć nas pokory i szacunku. I w tym miejscu aż wstyd mi się przyznać, że w wieku 25 lat po raz PIERWSZY przeczytałam książkę o takiej tematyce. Czemu nie zrobiłam tego wcześniej? Chyba po prostu nie miałam do tego powodu, nie było mi po drodze z takimi książkami, w moim domu po prostu nigdy ich nie było. I wtedy przybiega do mniekoleżanka z taka rekomendacją, że po prostu WIEM, że muszę sięgnąć po nią jak najszybciej się da! I biorę ją, biorę ją i nie potrafię się od niej oderwać. Spędziłam z nią weekend i zdecydowanie jakbym mogła i dała radę to przeczytałabym ją na raz!
Książka to tak naprawdę pamiętnik Pani Moniki, która wraz z rodziną musiała przeżyć wojnę... I wiecie co w tej historii jest najpiękniejsze? To, że ulice Pani Moniki z 1939 roku to teraz moje ulice, biegała modlić się do kościoła, który teraz jest moim kościołem, w którym 25 lat temu miałam chrzest, a w którym wtedy funkcjonował szpital powstańczy, gdzie przed wybuchami ratowali się ludzie! To jest dokładnie to samo miejsce.. Jeszcze bardziej poruszyło to moją wyobraźnię. Dokładnie widziałam ulicę Oleandrów, ba szłam nią jeszcze dzisiaj.... A ona pisze, jak wtedy nad nimi burzyły się budynki i chowali się w bramach bloków. Od teraz codziennie przechodząc tymi miejscami, tą Warszawą widzę ją zupełnie innymi oczami. Dziękuję za tą książkę. ...