Pokój 415 / Co noc

Ooo Matko jakie to było mocne. Dwie opowieści, na jeden wieczór, bo nie wyobrażam sobie, żeby ktokolwiek dał radę zostawić to na "drugi dzień" do dokończenia. Albo czytasz, albo porzucasz na zawsze. Po takich treściach nic już nie jest takie samo, ale taki jest właśnie Edward Lee. Szokuje, obrzydza do granic... Nieee, tu nie uświadczysz jakichkolwiek granic, takie słowo nie istnieje.

Zwykle sięgam po tytuły Edwarda Lee w konkretnym celu. Kumuluję je sobie, bo i na nie musi przyjść odpowiednia pora. Określam to jako "twardy reset". To czas kiedy chcę oczyścić się i spojrzeć na świat bardzo realistyczne, a przy tym boleśnie. Mocno boleśnie. Takim właśnie kołem ratunkowym są książki tego typu. Wulgarne, często perwersyjne, sięgające daleko poza granice ludzkich odruchów.

Nie będę streszczał tych dwóch tytułów składających się na tę pozycję bo już sama okładka jest wystarczająco wymowna. W każdym razie, oba ukazują... brutalną codzienność. Społeczną znieczulicę jak i bezwzględną przemoc, w tym przypadku o podłożu seksualnym. Fakt to nie opowieści oparte na tych, których fragmenty co jakiś czas wypłyną do telewizji, a raczej te które kotłują się w ciemnych strefach internetu.

Zwykle traktuję, te książki jak "spod lady" i tu nie chodzi mi tylko o przedział wiekowy. Tu trzeba naprawdę mocno stąpać po ziemi żeby nie zrobić sobie krzywdy.

Książka zdecydowanie dla fanów Edwarda Lee i gatunku. Wynaturzenie, brutalność to coś, co znajdziecie w tej książce. Zdecydowanie dla wielbicieli ekstremy. Chociaż przyznam, że akurat te dwie nowele nie przypadły mi do gustu, treść nie wgniotła mnie w fotel jak w innej historii Edwarda Lee. Nawet zakończenie obydwu historii nie były dla mnie zaskoczeniem. Spodziewałam się tego, jak to się dalej potoczy. Co nie zmienia faktu, że jeśli ktoś lubi taki gatunek - warto poświęcić chwilę i zobaczyć co tym razem przygotował "mistrz ekstremy".