Krzysztoń prowadził w Polskim Radiu, w latach 1979 -1981, audycję pod tym tytułem. Radiosłuchacze przesyłali swoje próby literackie: wiersze, opowiadania, poezję i prozę, a autor je omawiał. Audycja była przeznaczona dla tych, " co nie dla grosza, nie dla sławy piszą, tylko z potrzeby serca." Nie odpisywał lecz ciekawe prace omawiał na antenie, nie wystawiając cenzurek. Jak sam pisał: "Natomiast będzie się do każdego zwracal pełnym imieniem i nazwiskiem, w ten sposób dziękując za zaufanie. Alebowiem ma ochotę pogawędzić, porozmawiać o tym co mu nadesłano, a co właśnie przeczytał." Te ulotne audycje radiowe zostały wydane jako zbiór felietonów radiowych.