Opowieść niniejsza jest wspomnieniem o moim uczniu i przyjacielu. Poznałem go u progu jego lotniczego życia i straciłem, gdy nagła śmierć zabrała lotnictwu polskiemu jednego z najlepszych pilotów, jacy kiedykolwiek trzymali rękę na sterach samolotów myśliwskich Kościuszkowskiej Eskadry. To, co napisałem o Stanisławie Latwisie, oparte jest na autentycznych faktach, na jego własnych listach do mnie i zapiskach, które zostawił. Nazwiska innych osób (z wyjątkiem dwu) zostały w tej książce zmienione.