W książce tej poszukuje się obecności piękna i innych jakości estetycznych nie w sztuce i literaturze, lecz w szeroko rozumianych zjawiskach kultury. Tytuł książki zwięźle wyraża jej główną ideę, bo całość rozważań ma ukazać, że piękno jest zawsze tam, gdzie w świecie człowieczym, wraz z rozwojem kultury, pojawia się dystans ludzi wobec przyrody, ich biologiczności i wobec siebie wzajem.