Pan Kuleczka. Światło

2014.05.26 - 27 Właściwie to nie przeczytane, a przesłuchane. Nie przyszłoby mi do głowy zabierać się za literaturę dla dzieci, ale dostałam takie polecanki od Biblionetki, więc postanowiłam sprawdzić, czy istnieją jeszcze jakieś sensowne książeczki dla najmłodszych (po przejrzeniu paru należących do córeczki moich znajomych miałam wątpliwości). Nie mogłam znaleźć nigdzie e-booka, więc poprzestałam na wersji audio czytanej przez Krzysztofa Globisza. Może nie jest to tak uniwersalne jak wierszyki Brzechwy czy Tuwima (które mogę czytać po sto razy mimo upływu lat i za każdym razem mnie cieszą), ale dla dzieci się nadaje. Nie jest to kolejna głupawa książeczka, z której nic nie wynika. Każdą część można przemyśleć i coś z niej zapamiętać. Najbardziej podobała mi się historia o pudełku na skarby i marzenia. Jeśli chodzi o samo nagranie, to melodyjki końcowe mnie drażniły, ale pamiętam, że jako dziecko słuchałam podobnych nagrań na kasetach i wtedy to było fajne (może to jest przystosowane do młodego ucha, które odbiera większy zakres dźwięków ;) ). Nie jestem wielką fanką Globisza, ale też jego głos nie przeszkadzał mi aż tak bardzo. Przejrzałam jeszcze obrazki - wydają mi się ważną częścią książeczek dla dzieci - nie za bardzo trafiają w mój gust, ale też nie są tragiczne, na pewno są tacy, którym się spodobają. Podsumowując: gdybym miała kupić dziecku, pewnie bym się zdecydowała, ale na swojej półeczce z ulubionymi książkami dla dzieci (obok "Śmiesznych wierszyków", "Dookoła ch...