Jest XXVII wiek. Człowiek już dawno podzielił się na kilka podgatunków, a zmodyfikowane zwierzęta stanowią część ludzkiej społeczności. W galaktyce znów grasują Inhibitorzy, wyrafinowane maszyny, które tępią wszystkie istoty inteligentne. Ocaleńcy z poprzedniej wojny wyruszają w kierunku odległego gazowego giganta. Tam, na lodowym księżycu Hela, żyje ktoś, kto umiałby pokonać odwiecznego wroga. Na Heli panuje dziwna teokracja. Źródłem tamtejszej religii było nietypowe zjawisko astronomiczne, a ośrodkami kultu są wielkie wędrujące po globie katedry, które zmierzają ku otchłani. Do jednej z katedr trafia wrażliwa, lecz bezkompromisowa nastolatka Rashmika. Dziewczyna potrafi kontaktować się z istotami z sąsiedniej kosmicznej brany. Czy dzięki swym parapsychicznym zdolnościom ocali ludzkość?
„Otchłań Rozgrzeszenia” jest kontynuacją poprzednich powieści Reynoldsa. Spotykamy w niej postaci znane z „Przestrzeni Objawienia”, „Arki Odkupienia” i „Migotliwej Wstęgi” – sędziwego Clavaina, bohaterską Khouri, kapitana Brannigana, waleczną hiperświnię Scorpia. Powieść można jednak czytać zupełnie niezależnie. Znajdziemy tu nowe wątki, nowych bohaterów, niezwykłe sytuacje i nietypowe zjawiska astronomiczne.
„Otchłań Rozgrzeszenia” jest kontynuacją poprzednich powieści Reynoldsa. Spotykamy w niej postaci znane z „Przestrzeni Objawienia”, „Arki Odkupienia” i „Migotliwej Wstęgi” – sędziwego Clavaina, bohaterską Khouri, kapitana Brannigana, waleczną hiperświnię Scorpia. Powieść można jednak czytać zupełnie niezależnie. Znajdziemy tu nowe wątki, nowych bohaterów, niezwykłe sytuacje i nietypowe zjawiska astronomiczne.