Opinia na temat książki Ostatnia tajemnica

Akcja powieści rozgrywa się w Przemyślu w latach 60., 90., aż po czasy współczesne. Gdy dni głównej bohaterki Sabiny Leneckiej są policzone i skupia się na wspominaniu przeszłości, bo chce uporządkować sprawy i odejść w spokoju, podejmuje decyzję o przeprowadzce do hospicjum. Zawozi ją tam taksówkarz o imieniu Artur, którego żona pracuje w tamtym miejscu. Losy tych ludzi splotą się w nieoczekiwany sposób.

Starsza pani marzy o nawiązaniu kontaktu z mieszkającą w Berlinie swoją wnuczką Heike, , ale zerwane w przeszłości więzi z synem i jego rodziną utrudniają to spotkanie.
Od lat Sabina Lenecka była tematem tabu w berlińskim domu Heike. Pewnego dnia kobieta dostaje list z Polski. Sabina prosi w nim o kontakt z dorosłą już wnuczką. Czy dojdzie do spotkania?
Mimo bardzo dobrze nakreślonej historii, ciekawej fabuły i absolutnie wciągającej akcji nie udało mi się polubić głównej bohaterki. Liczne retrospekcje pokazują życie Sabiny na przestrzeni lat. Ma ona skłonność do dramatyzowania i życie skomplikowała sobie sama. Wyszła za mąż za ambitnego człowieka, który chciał realizować swoją życiową pasję, co wcale jej nie cieszyło, ponieważ sama tak naprawdę nie miała własnego życia.
„[...] na słabych (fundamentach) nie da się zbudować nawet związku dwojga ludzi. Kiedy nie ma szacunku i zrozumienia, zmiecie go byle wiatr... A wiatr przyjdzie prędzej czy później.”
Niemniej trzeba przyznać, że autorka świetnie wykreowała swoich bohaterów i całą historię. Porusza ważne tematy, takie jak śmierć, samotność, stracone szanse, niezrozumienie i powolny rozpad więzi w małżeństwie. Czytało się ją naprawdę dobrze. Książka jest poruszająca i pełna emocji.