Ostatni dzień lipca

Umieszczenie akcji kryminału w walczącej Warszawie... nie bulwersuje mnie. Może uważam to za lekki zabieg marketingowy, na fali fascynacji powstaniem, ale za kilkanaście lat nikt o tym pamiętać nie będzie. Sam wątek kryminalny był ciekawy, dobrze poprowadzony i utrzymany w tempie. Jednym słowem jako sam kryminał zdobyłby wyższą ocenę.

Niestety tło akcji, czyli powstanie, zostało według mnie potraktowane po macoszemu. Owszem, były wybuchy, naloty, rozstrzeliwania i palenie żywcem cywilów, nastroje warszawiaków zarówno tych walczących i tych zagarniętych przez walkę ale nie było najważniejszego - klimatu. Kilka lat temu czytałam kryminał Tomasza Konatkowskiego "Przystanek śmierć" (zresztą z tej samej "Mrocznej serii"). Akcja toczyła się również w Warszawie, chociaż tej współczesnej, ale mimo iż byłam ponad 300 kilometrów dalej oczyma wyobraźni widziałam opisywane ulice, zajezdnie, kostkę brukową, tramwaje i czułam każdy podmuch wiatru czy kroplę deszczu. Tym razem niestety niewiele. Przy poruszaniu, nawet przy okazji, tego ważnego i świeżego tematu chciałabym aby był on tak samo ważny jak wątek kryminalny.

Książkę polecam.

Dwuliniowa fabuła, dwóch bohaterów, dwie strony okupacyjnego "medalu", walka o wyjaśnienie prawdy dwóch zbrodni a w tle szaleństwo Powstania Warszawskiego. Początek i rozwinięcie akcji wręcz genialne, autor zna się na rzeczy i wie jak przykuć uwagę czytelnika, dalej jest troszkę gorzej. Piekło powstania przypomina tu po części piekło zarówno "Boskiej" jak i "Nie-boskiej komedii". Dwójka głównych postaci przedziera się mozolnie przez większość książki przez warszawskie ulice a w tle co i rusz ktoś ginie, ktoś zostaje rozerwany, spalony żywcem, zastrzelony, rozstrzelany, postrzelony, zadźgany, zgwałcony itp. Z początku nas to szokuje, zaskakuje, zdumiewa a później niestety nuży. Finał jak to finał - rodzi się w bólach i nawet troszkę zaskakuje. Niemniej jednak po lekturze zostaje w nas jakiś niedosyt i przygnębienie. Ale cóż, taka była smutna historia naszego kraju...

Próba wyjaśnienia morderstwa w realiach powstańczej Warszawy. Autor dość dobrze wybrnął z tego wątku, ale tło wydarzeń - Powstanie, składa się tylko z epizodów masakr i rzeźni. I po pewnym czasie po prostu nuży. I to wieczne nazywanie bohatera, "panie starszy". Słaba czwórka.