Opinia na temat książki Opowieści z kawiarni

"Zanim wystygnie kawa. Opowieści z kawiarni" to już drugi tom cyklu opowiadań, których akcja rozgrywa się w niezwykłej kawiarni Funiculi Funicula. Tym razem autor zaserwował nam kolejne cztery historie osób, które przeniosły się w czasie. Mamy więc okazję poznać historię mężczyzny, który po śmierci swojego przyjaciela zaopiekował się jego małą córeczką, syna, który nie dotarł na pogrzeb swojej matki, mężczyzny, który nie zdążył poślubić wybranki swojego serca i męża, który nie miał okazji wręczyć urodzinowego prezentu żonie. Wszystkie historie splatają się ze sobą, a łączy je (oprócz chęci przeniesienia się w czasie) postać Kazu- kelnerki w kawiarni, o której możemy dowiedzieć się o wiele więcej faktów niż w pierwszej części. Jej przeszłość zdecydowanie łamie serce i zaskakuje.

Ten tom podobał mi się zdecydowanie bardziej. Mam wrażenie, że autor rozwinął swój warsztat, historie czytało się płynniej, do tego zawierały wiele chwytających za serce cytatów. Pewnie odebrałam go też o wiele lepiej, bo przyzwyczaiłam się już do dość minimalistycznego i wyjątkowego stylu pisania azjatyckich twórców, który różni się od tego, po co sięgam na co dzień. Same historie również okazały się jeszcze bardziej wzruszające, poznaliśmy lepiej bohaterów, ich życie i rozterki, ale też pracowników kawiarni. Cudownie było wrócić do tego miejsca i przekonać się, jak radzą sobie poszczególne postacie!

Tak naprawdę nie było opowiadania, które nie przypadłoby mi do gustu. Każde zostawiło we mnie przemyślenia i cząstkę siebie i wiem, że jeszcze do nich wrócę, by przypomnieć sobie, co jest w życiu najważniejsze.

Z tyłu książki znalazłam również zapowiedź kolejnego tomu tych wspaniałych historii. Czekam na niego z dużą niecierpliwością, bo widząc, jaki progres poczynił autor, czuję, że jeszcze nieraz mnie zachwyci.