Opinia na temat książki Operacja Rafael

„Portret Młodzieńca” Rafaela, wielki nieobecny, należał do tak zwanej Wielkiej Trójki znajdującej się w zbiorach Czartoryskich. Jego wojenne losy są znane tylko do pewnego momentu. Przyjmuje się, że najprawdopodobniej zaginął na Dolnym Śląsku… Marcin Faliński (emerytowany oficer Agencji Wywiadu) i Marek Kozubal (politolog i dziennikarz) swoją „Operację Rafael” stworzyli, opierając ją właśnie na tajemnicy obrazu. Ta historyczno-szpiegowska powieść to z jednej strony dążenia do odnalezienia zaginionego dzieła sztuki, a z drugiej alternatywna wersja jego losów. Czy możliwa? Pewnie tak.
„Operacja Rafael” to prawdziwa mieszanka historii, szpiegów, geopolityki… To coś, co bez wątpienia jest mi bardzo bliskie. Dla czytelnika, dla którego same te tematy nie są fascynujące albo chociaż ciekawe, może być to trudna lektura. Akcja nie jest zbyt wartka, a po drodze spotykamy naprawdę wiele postaci, wśród których może być trudno się odnaleźć. Narracja też jest dość specyficzna, ponieważ w ogóle nie zaglądamy do głowy bohaterów. Nawet Łodyny czy Kleinera. Czasami narrator cytuje nam ich myśli, ale poza tymi fragmentami nie poznajemy ich przemyśleń ani emocji. Tego właśnie trochę mi brakowało, szczególnie w przypadku Łodyny. Kleiner został dość dobrze przedstawiony już na wstępie, natomiast w przypadku drugiego bohatera cały czas miałam wrażenie, że towarzyszę mu we wszystkich działaniach, wiem dużo o jego pracy, ale w ogóle nie wiem, kim jest on sam.

„Operacja Rafael” jako powieść jest naprawdę w porządku, ale zabrakło jej czegoś „wow”. Nie jest tak wciągająca ani nieodkładalna jak powieści Vincenta Severskiego. Ale czy mi się podobało? Owszem. Szpiedzy i geopolityka to gwarant, że będę się świetnie bawić. I po kolejne tomy z majorem Łodyną na pewno sięgnę.