Odważ się być NIEgrzeczną!

Debiut literacki, pierwsza wydana książka, a co za tym idzie sukces czy porażka?

„Kobieta zawsze powinna wyglądać tak, jakby szła na imprezę, a nie jakby z niej wracała”

Odważ się być niegrzeczną! - to debiut literacki autorki pod pseudonimem Wilcza Córa. Dla mnie to bardzo udany debiut. Właśnie tego mi trzeba było. Ostatnio mam ciężkie dni, a tu w moje ręce wada historia z dużą dawką humoru, uzmysławiając mi, jak często zapominam o sobie.
Główną bohaterką to trzydziestoletnia Jagoda, zwaną Jeżynką, która przechodzi niesamowitą przemianę. Od cichej, bardzo grzecznej dziewczynki, do kobiety asertywnej, a przede wszystkim świadomej swojej wartości, niebojącej się mieć swoje zdanie, a to wszystko za przyczyną listu odnalezionego po śmierci ukochanej babci.

Romantyczna, przesympatyczna historia z dużą dawką humoru, niosąca przesłanie. W naszym społeczeństwie bardzo głęboko utrwalił się pewien schemat, który mówi, że kobieta powinna być łagodna, uległa, troskliwą pocieszycielką, stawiająca potrzeby innych ponad własnymi. - Czyli miła dziewczyna. Wilcza Córa zwraca naszą uwagę, że w życiu nie można ciągle zadowalać innych, czy być lubianą przez wszystkich, bo to jest niemożliwe. Nie bój się wypowiadać głośno własnego zdania, nawet, gdy jest ono odmienne od innych, więcej wiary w siebie. Zacznij podkreślać swoje potrzeby, daj sobie prawo do odrobiny szaleństwa.

„Odważ się być niegrzeczną!” - historia, która nas rozbawi, w...

Cześć. Co u Was słychać w Nowym Roku? U mnie tak jakby na ten moment nic się nie zmieniło.

Dziś chcę Wam opowiedzieć o książce „Odważ się być niegrzeczną” Wilcza Córa, wydawnictwo Novae Res.

Jagoda, a może Jeżyna to już dorosła kobieta, która ma rolę grzecznej dziewczynki. Wszystko ulega zmianie po otrzymaniu listu od zmarłej babci Gabi. W życie kobiety wkrada się niebywały chaos. Co z tego wyniknie?

Książkę czytało mi się bardzo szybko, napisana jest bardzo przystępnym językiem, a do tego z humorem, momentami zdarzało mi się wybuchnąć śmiechem.

Bardzo polubiłam głównych bohaterów Jagodę, jak i Mateusza, są tacy jak my w życiu codziennym, miałam wrażenie jak by to byli sąsiedzi z mojego bloku, a ja miałam przyjemność przyglądać się ich historii. Man ty sporą gamę bohaterów drugiego planu, którzy świetnie władają swoje pięć groszy w fabułę. Filip brat Jeżyny oraz jej przyjaciółka Kalina to dopiero ancymonki, mając ich obok myślę, że nie zazna się nudy. A do komplety sąsiedzi, którzy mają zawsze jakąś dobrą radę i mądre słowa do przekazania.

Bardzo podobał mi się pomysł na fabułę i myślę, że autorka bardzo dobrze wykorzystała. Ogólnie książka jest przewidywalna, ale jednocześnie nieszablonowa, a cięte dialogi oraz riposty dopełniają całości.

Jest to książka o poszukiwaniu samej siebie, swojej drogi, o wewnętrznej sile, którą tak naprawdę ma każdy z nas i jeśli ją w sobie odnajdzie, to wówczas zajdą...