Oddaj to morzu

Niestety ta powieść to nie moja bajka. Autorka poruszyła sporo ważnych tematów, ale co z tego skoro wszystko jest tylko draśnięte. Poza tym infantylizm tej historii jest porażający, podobnie jak bohaterowie, którzy mimo dojrzałego wieku zachowują się jak gówniarze powielający schematy i oceniający ludzi po wyglądzie. Gdy przypominałam sobie, że jeden z uczestników tego dramatu to sześćdziesięcioletni lekarz, to witki mi opadały... Historia o zdradach bliskich ludzi powinna mieć też w sobie emocje, coś co poruszy, w tym przypadku nic takiego nie było, no chyba że zażenowanie i rozczarowanie.

Jest to książka o rodzinnych tajemnicach i miłosnym trójkącie (z siostrami, które się nienawidzą i pewnym ginekologiem)

Skomplikowane relacje siostrzane. Zazdrość, zdrada i rodzinna tajemnica.

Opis wskazywał na historię, której nie sposób nie polubić. A jednak…
Rzadko mam odruch wywracania oczami i mówienia do siebie w duchu „o bosz”, tutaj zdarzało mi się to notorycznie. Powtórzenia i nacisk na to, że kobieta z piercingiem i niecodzienną fryzurą musi być nieszczęśliwa, tudzież niedojrzała i niekochana, to dla mnie trochę za dużo. Miłość jednak uleczyła tę „słabą” niewiastę i na powrót stała się kobietą bez ozdób. No witki opadają.

Poza tym może i pomysł na fabułę nie był zły i mogłaby być z tego całkiem przyjemna powieść. No cóż, polecam przeczytać i przekonać się na własnej skórze. Można też przesłuchać, ja tak zrobiłam i realizacja była bardzo przyjemna dla ucha.