Zbiór interesujących, choć nierównych prac, połączonych wspólnym mianownikiem kwestii "opisu idiograficznego" - czyli jednostkowego, indywidualnego. Od XIX wieku nauki nomotetyczne - ustanawiające i opisujące ogólne prawidła - uważane były za bardziej "naukowe" niż nauki idiograficzne, zajmujące się zjawiskami pojedynczymi, niepowtarzalnymi, jednorazowymi. Historia, antropologia, kulturoznawstwo i wszelkie nauki humanistyczne miały ambicję dorównania naukom ścisłym w tworzeniu praw ogólnych i teorii. Można jednak zaobserwować, w ostatnich dziesięcioleciach, wzmożone zainteresowanie nauki pojedynczością i niepowtarzalnością zjawisk, a przede wszystkim indywidualnym ludzkim doświadczeniem. Autorzy zebranych artykułów z różnych punktów widzenia odnoszą się do tej tendencji.