Opinia na temat książki Niepokój przychodzi o zmierzchu

Ona w kurtce, zawsze. nie ściga jej nawet do spania.
Matka oszczędna do bólu. w kuchni lampa nie ma nawet klosza, goła żarówka daje światło. oszczędza... na czarną godzinę.
Ojciec jest, ale nie angażuje się w matki decyzje, jest jakby na uboczu, bezpiecznie oddalony. I są dzieci...
o jedno mniej...
Syn wyszedł pewnej zimy poślizgać się na łyżwach na zamarzniętym jeziorze, na skutym lodem dosłownie jeziorze, które, jak się okazało, było głodne i czekało na ofiarę.
Syn wyszedł i nie wrócił. zamknął za sobą drzwi, których już nigdy nie otworzył. otworzyła je za to pustka, smutek, wieczna tęsknota... permanentna nadzieja na jego powrót zapuściła w nich mocne korzenie. każdy z jego brakiem radzi sobie na swój sposób... Radzi lub nie radzi sobie...
W tej rodzinie wszystko się rozpada i choć próbują się sklejać, to krótkotrwale. powiew wiatru rozsypuje misterną konstrukcję zwaną rodziną na różne strony świata...