Tom otrzymał Literacką Nagrodę Warmii i Mazur Wawrzyn 2015 oraz Nagrodę Orfeusza Mazurskiego. Przewodniczący jury Nagrody Orfeusza, prof. Jarosław Ławski napisał o książce:
Erwin Kruk – strażnik pamięci Mazurów, piewca krainy Nod, ostatni przedstawiciel ginącego plemienia. Tym razem poeta wspina w swoich lirykach na szczyty zwięzłości. Jego liryczne medytacje nad fenomenem Nieobecności jakże daleko wykraczają poza lokalną problematykę. Oto staje przed nami Kruk-metafizyk, opiewający to, co w jednej chwili „jest” i „nie jest”, to, co jest „inne” i „takie samo”. W jego wierszach poetyckiego piękna – właśnie… piękna! – nabierają fenomeny, o których rzadko dumamy frazą bez zgrzytów, bólu, znużenia: to starość, śmierć, znikanie, żegnanie się.
Jarosław Ławski
Erwin Kruk – strażnik pamięci Mazurów, piewca krainy Nod, ostatni przedstawiciel ginącego plemienia. Tym razem poeta wspina w swoich lirykach na szczyty zwięzłości. Jego liryczne medytacje nad fenomenem Nieobecności jakże daleko wykraczają poza lokalną problematykę. Oto staje przed nami Kruk-metafizyk, opiewający to, co w jednej chwili „jest” i „nie jest”, to, co jest „inne” i „takie samo”. W jego wierszach poetyckiego piękna – właśnie… piękna! – nabierają fenomeny, o których rzadko dumamy frazą bez zgrzytów, bólu, znużenia: to starość, śmierć, znikanie, żegnanie się.
Jarosław Ławski