Nie mów, że się boisz

„Życzę Wam, żebyście mieli taką odwagę jak Samia w dążeniu do spełnienia Waszych marzeń”. Giuseppe Catozzella Samia jest somalijską dziewczynką. Bieganie ma we krwi. Ze swoich marzeń zwierza się Aliemu, przyjacielowi i pierwszemu trenerowi. Chociaż jej ojczyzna udręczona jest ciągłymi bratobójczymi walkami, Samia patrzy w przyszłość i czuje, że jej szczupłe nogi mają do spełnienia misję: mogą przyczynić się do wyzwolenia kraju, a zwłaszcza somalijskich kobiet. Nocne treningi na pustym stadionie i pierwsze sukcesy pozwalają jej zakwalifikować się na igrzyska olimpijskie w Pekinie. Dobiega wprawdzie ostatnia, ale staje się symbolem dla kobiet muzułmańskich na całym świecie. Wielkie nadzieje wiąże z igrzyskami w Londynie. Wyrusza w długą, niebezpieczną i wyczerpującą podróż, głęboko wierząc, że jej sen się kiedyś spełni. „Poruszająca historia. Gdyby zdobyła Premio Strega, mogłaby dotrzeć do większej liczby ludzi, być może także do tych, którym nie są obojętne losy uchodźców”.