Nauczyciel pożądania

David Kepesh, inteligentny i uczuciowy student college'u, stara się podążać szlakiem ku rozkoszy przez świat zmysłowych pokus, tytułując się największym rozpustnikiem wśród studentów i najwybitniejszym umysłem wśród rozpustników". Bohater nawet nie podejrzewa, jak prorocze i przeklęte stanie się dla niego w przyszłości to życiowe motto. Razem z Kepeshem przebywamy daleką drogę od beztroskiej swobody erotycznej młodości, przez skomplikowane relacje trójkąta małżeńskiego w Londynie, do bolesnej samotności Nowego Jorku. W Nauczycielu pożądania Roth  w typowym dla siebie stylu, łączącym humor, zjadliwą satyrę i nutkę nostalgii, próbuje opisać życie spędzone na poszukiwaniu przyjemności i odpowiedzieć na kluczowe w tym kontekście pytanie: dlaczego uciekamy od tego, czego poszukujemy, oraz w jaki sposób pogodzić pożądanie z godnością.

Philip Roth należy do najlepszych, obdarzonych największą siłą wyrazu, najbardziej inteligentnych i najbardziej serio pisarzy w naszym kraju.

"The New York Times"

Philip Roth to wybitny kronikarz współczesnej erotyki. Po pełnej lirycznych uniesień seksualności w prozie pisarzy pokroju Henry Millera, Roth mówi o erotyce, która wątpi o samej sobie. To wciąż jeszcze hedonizm, ale hedonizm problematyczny, bolesny, ironiczny. Roth dokonuje nietypowego połączenia konfesji z ironią. Niezmiernie bezbronny w swej szczerości i niezmiernie trudny do uchwycenia ironista.

Milan Kundera, "Le Monde"

Pełna zadumy, momentami wręcz delikatna, elegancka pod względem stylistycznym powieść (…) świetny popis literackiego rzemiosła.

"The New York Times Book Review"

Żaden pisarz nie potrafi tak zręcznie balansować między posępnym mrokiem a absurdem.

"Time"

Czuły, brutalny i szalenie zabawny na raz (…) narracja tak wyjątkowa w języku angielskim, że można ją śmiało uznać za jedno z największych osiągnięć literatury naszych czasów.

"The Village Voice"

Philip Roth urodził się w 1933 roku w Newark w stanie New Jersey. Wydał dwanaście książek: Goodbye, Columbus (1959), Letting Go (1962), Kompleks Portnoya (1969), Nasza klika (1971), Pierś (1972), The Great American Novel (1973), Nauczyciel pożądania (1977) i trylogię o Zuckermanie: Cień pisarza (1979), Zuckerman Unbound (1981) i Lekcja anatomii (1973). Trylogię tę, powiększoną o Praską orgię, wydano w 1985 pod tytułem Zuckerman Bound. Jest również autorem zbioru esejów i wywiadów pt. Reading Myself and Others i głównym redaktorem serii "Pisarze z Drugiej Europy" wydawnictwa Penguin, poświęconej literaturze Europy Wschodniej.